در و دیوار خانه  می بلعید مرا...

تو ،درگیر ریال های تمام نشدی

به خانه که باز میگشتی

تنم چو آتش داغ داغ

انتظار میکشید..

همیشه غرق  کار ،

حرص پول و شهوت میزدی ...

سوختم ،

 ندیدی..

صدایت زدم ،

 نشنیدی ..

ماندم

که صدای دلم را بشنوی..

آغوش های داغ و هرزه صدایم میزدند، اما

ساده لوحانه تورا التماس میکردم

آنان دانه های محبت پاشیدند ،

من برایت صبر کردم

داغ دیدمت ،

داغ داغ ،

داغ تر از هر لحظه زندگیمان

در پی آغوش سرد زنی هرزه...

سوختم

شکستم

نه،

ایستادم ، جنگیدم

تا تو را بسوزانم

     باش و ببین ...

           (abdorahim) 

            ۰۶/۰۱/۹۱

نظرات شما عزیزان:

فرشته جعفری

ساعت23:25---9 خرداد 1391

- [ایمیل]

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: